نقش خیر و شر در شخصیت های آثار حسین قوللر آقاسی

حسین قوللر آقاسی با احترام به باورهای مردم، تأکید بر جنبه های اخلاقی خیر و شر و حفظ سجایای انسانی متأثر از حوادث عاشورایی، زندگی ائمۀ اطهار(ع)، داستان های شاهنامۀ فردوسی، و توصیف مفاهیم معنوی، با بیانی ساده، رسا و نمادین، ضمن جانبداری از نیروهای خیر و با تلفیق جنبه های عینی و ذهنی ، آثار ماندگار و باارزشی را خلق کرده است. در این مقاله، با هدف شناخت قراردادهای تصویری شخصیت های آثار او بر مبنای خیر و شر، پس از آشنایی اجمالی با نقاشی قهوه خانه ای، به خصوصیات کلی و ویژگی های آثار قوللر آقاسی پرداخته شده، و با کمک تصاویر و جداول ، چگونگی حضور عناصر خیر و شر در آثارش بررسی شده است. پژوهش حاضر از روش تحلیلی توصیفی بهره برده و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده است.  توسط قراردادهای تصویری مشخصی که در اکثر تابلوها مشاهده می شود، تفاوت میان عناصر خیر و شر و عاقبت آنان آشکار می شود. مثلاً عناصر تصویری مختلفی شمایل نیروهای خیر و شر را از هم مجزا می کند. در بیان شخصیت ائمۀ اطهار و قهرمانان، مواردی همچون در نظر گرفتن جایگاه ویژه برای آن ها، طراحی چهره ای آرام و متین و استفاده از رنگ هایی با ویژگی های مثبت استفاده شده است و در شخصیت های منفی تغییر شکل اغراق آمیز چهره و استفاده از رنگ هایی با خصوصیاتی نسبتاً منفی و نمایش عاقبت فلاکت بار آن ها استفاده شده است.  تقابل نیروهای منفی و مثبت در نقاشی آقاسی، علاوه بر تضاد موضوعی، نمود تصویری هم یافتهاست. تمام موجودات، قهرمانان و نیز دشمنانشان، نقش «زیبایی» را بازی می کنند، چرا که در قصۀ هستی، واژگانی جز زیبایی به کار نرفته است.